|
|
Με
την κατάληψη του βόρειου τμήματος του νησιού η
Τουρκία εκδίωξε με τη βία τους Ελληνοκύπριους που
ζούσαν στην περιοχή αυτή και που αποτελούσαν το
80% περίπου του αυτόχθονος πληθυσμού.
Περίπου 28% των
Ελληνοκυπρίων, κυνηγημένοι από τις τουρκικές
δυνάμεις εισβολής, κατέφυγαν στις ελεγχόμενες από
την Κυβέρνηση περιοχές, άστεγοι και με τα ρούχα
που φορούσαν. Περισσότεροι απ΄ αυτούς
αναγκάστηκαν να κοιμούνται στο ύπαιθρο για πολλές
βδομάδες μέχρι να βολευτούν σε αντίσκηνα στους
καταυλισμούς που έγιναν βιαστικά για να τους
στεγάσουν.
Με την πάροδο του
χρόνου και με βάση ολοκληρωμένα σχέδια της
Κυβέρνησης για τη στέγαση των προσφύγων, το
πιεστικό στεγαστικό πρόβλημα ξεπεράστηκε.
Σ%26rsquo; αυτό συνέβαλε και η οικονομική βοήθεια
από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ωστόσο, η
επιθυμία των προσφύγων για επιστροφή στα σπίτια
τους παραμένει αναλλοίωτη.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης
στην έκθεσή της της 10ης Ιουλίου 1976 επιρρίπτει
ευθύνες στην Τουρκία για την εκδίωξη των
Ελληνοκυπρίων από τα σπίτια τους, για την άρνησή
της να επιτρέψει την επιστροφή τους στα σπίτια
τους και για την καταστροφή των περιουσιών
τους.
Τον Ιούλιο του 1979
η κα Τιτίνα Λοϊζίδου, πρόσφυγας από την Κερύνεια,
προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων εναντίον της Τουρκίας κατηγορώντας
την Τουρκία για παραβίαση του δικαιώματός της να
απολαμβάνει την περιουσία της στην
Κερύνεια.
Η κα Λοϊζίδου
ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία παραβίασε το άρθρο 8
και το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 της Ευρωπαϊκής
Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Το άρθρο 1
προβλέπει ότι «Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο
δικαιούται να απολαμβάνει ειρηνικά την περιουσία
του» και το Αρθρο 8 προνοεί ότι «ο κάθε ένας έχει
το δικαίωμα για σεβασμό της ιδιωτικής και
οικογενειακής του ζωής».
Στις 18 Δεκεμβρίου
του 1996 το Δικαστήριο αποφάσισε με 11 ψήφους
υπέρ και 6 εναντίον ότι η Τουρκία παραβίασε τα
ιδιοκτησιακά δικαιώματα της Τιτίνας Λοϊζίδου
απαγορεύοντάς της να χψρησιμοποιεί την περιουσία
της στην Κερύνεια. Απέρριψε το επιχείρημα της
Τουρκίας ότι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων δεν τυγχάνει εφαρμογής στο κατεχόμενο
από την Τουρκία βόρειο τμήμα του νησιού, μιας και
η εισβολή έγινε προτού η Αγκυρα επικυρώσει την
πιο πάνω Σύμβαση. Το Δικαστήριο βρήκε την Τουρκία
ένοχη για συνεχιζόμενη παραβίαση των Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου
και αρνήθηκε επιπλέον να αποδεχθεί τη νομιμότητα
του ψευδοκράτους αναφέροντας ότι η Κυπριακή
Δημοκρατία εξακολουθεί να είναι η μόνη νόμιμη
Κυβέρνηση του νησιού.
Eπίσης το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με απόφαση του
στις 10.5.2001, με 16 ψήφους υπέρ και μια κατά,
αυτή της Τουρκίας, αναφορικά με την τέταρτη
διακρατική προσφυγή της Κύπρου εναντίον της
Τουρκίας, βρίσκει ένοχη την Τουρκία για 14
συνολικά παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων . Τρεις από τις
παραβιάσεις αυτές αναφέρονται στους πρόσφυγες και
στα διακαιώματα τους.
Πιο συγκεκριμένα το
Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Τουρκία διαπράττει
:
- συνεχή παραβίαση
του άρθρου 8 ( δικαίωμα για σεβασμό της ιδιωτικής
και οικογενειακής ζωής, της κατοικίας και
αλληλογραφίας) γιατί δεν επιτρέπεται η επιστροφή
των Ελληνοκυπρίων εκτοπισμένων στα σπίτα τους στη
βόρεια Κύπρο.
- συνεχή παραβίαση
του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου Αρ.1( προστασία της
περιουσίας ) γιατί οι Ελληνοκύπριοι ιδιοκτήτες
περιουσιών στη βόρεια Κύπρο στερούνται του
δικαιώματος πρόσβασης και ελέγχου, χρήσης και
απόλαυσης των περιουσιών τους καθώς και
αποζημιώσεων για επεμβάσεις στα περιουσιακά τους
δικαιώματα.
- Παραβίαση του
άρθρου 13 ( δικαίωμα για αποτελεσματική θεραπεία
) αναφορικά με την μη παραχώρηση στους
Ελληνοκυπρίους, που δεν ζουν στη Βόρεια Κύπρο,
οποιασδήποτε θεραπείας να προσβάλουν νομικώς
επεμβάσεις στα δικαιώματα τους σύμφωνα με το
άρθρο 8 και άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου
αρ.1.
H Tουρκία αρνείται
να συμμορφωθεί με αυτά τα ψηφίσματα,
εξακολουθώντας να παραβιάζει κατάφωρα τα
ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις
ελευθερίες των Eλληνοκυπρίων. |
|