Learn Greek Online!

I liked Valentina's idea of attempting to write a composition in the discussion forum for Lesson 30.

I am afraid that I tried to make a big leap and did not limit myself to what I've learned so far in these lessons (30 so far). And since I did not adhere to the lessons, I am posting it here instead of the discussion forum.

They say "the higher you fly the harder you fall". So, I am sure that the result of my ambitious attempt will be rewarded with many mistakes. Nevertheless, one will learn anyway. I'd be grateful for all comments.

Here it goes...

Μ'αρέσουν αυτά τα μαθήματα. Μέχρι στιγμής, έχω μάθει τριάντα μαθήματα από των εκατόν πέντε. Αλλά, ακόμα κι αν θα μάθω όλα, δεν θα μπορώ να πω που ξέρω ελληνικά. Όμως θα είναι πολύ καλά αν θα μπορώ να μιλώ τόσο ελληνικά όσο ξέρω ρωσικά ή τουρκική. Όταν οι φίλοι μου με ρωτάνε γιατί μαθαίνω ελληνικά, ποια είναι η χρήση της, τους απαντώ ότι αυτή είναι για την ψυχή μου, γιατί λατρεύω αυτή τη γλώσσα.

Είχαμε Έλληνες γείτονες όταν ήμουν παιδί, η οικογένεια Αρτίκης. Θυμάμαι καλά και τον θείο Σταύρο και την θεία Μαρία. Αυτοί ήταν καλοί άνθρωποι. Είχανε τρία παιδιά, ένας γιος και δύο κόρες. Το όνομα του γιου είναι Άκης. Η Ανίτσα είναι η μεγαλύτερη κόρη τους και η Ροζάννα η μικρότερη της αδερφή. Τώρα ο Άκης και η Ροζάννα μένουν στην Αθήνα.

Ανίτσα είχε ένα γιο που ονομάζεται Πέτρος. Αυτός ήταν στην ηλικία μου, και συχνά εμείς παίζαμε μαζί. Μετά από λίγο καιρό η Ανίτσα πήγε στην Αμερική με την οικογένειά της. Πολλά χρόνια μετά, η θεία Μαρία μου είπε ότι εγώ συνήθισα να μιλήσω στα ελληνικά. Τώρα θέλω να μάθω πάλι ό, τι έχω χάσει πριν χρόνια.

Μια άλλη αιτία γιατί θέλω να μάθω ελληνικά είναι τα τραγούδια που αγαπώ τόσο πολύ αλλά δεν τα καταλαβαίνω καλά. Μ'αρέσουν τα δημοτικά τραγούδια, ιδιαίτερα εκείνοι όπου το μπουζούκι παίζει τρελά και μερικές φορές κλαίει και σας κάνει να κλαις.

Ο θείος Σταύρος ήταν λίγο νευρικός άνθρωπος, αλλά είχε μια πολύ ζεστή καρδιά. Τον βοήθησα γύρω από τον κήπο, με τις κότες και κουνέλια. Αυτός μου δίδαξε πώς πρέπει να μαγειρέψει το χταπόδι και τα σαλιγκάρια. Μ΄αρέσουν τα θαλασσινά πιάτα, όχι μόνο τα ψάρια, αλλά και τα μύδια, τα στρείδια και τα καλαμάρια. Βέβαια, με όλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνούμε να έχει ένα ποτήρι ρακί.

Η θεία Μαρία πότε δεν έχασε την ευκαιρία να μου χαϊδέψει και συχνά μου έδωσε κάτι γλυκό. Νομίζω ότι αυτή και ο άντρας της, και οι δυο έχασαν εγγόνι τους πολλά και αντί έχυσαν αγάπη τους πάνω εμένα. Μπορώ να πω ότι αυτή η αγάπη είναι αμοιβαία και τους δεν θα ξεχνώ πότε.