α) Απόστολε Ανδρέα μου πόρκετε η γιορτή σου άνοιξε μας τον δρόμο σου να έρτουμε εις τον τόπο σου τζιαι ξένοι τζιαι δικοί μας.

β) Απόστολε Ανδρέα μου μεγάλο το όνομά σου άνοιξε το καντζιέλι σου για να 'ρτουμε κοντά σου να πέσουμε αλλοξανά μέσα στα χώματα σου

γ) Απόστολε Ανδρέα μου που 'σε εις το Καρπάσι άνοιξε τον δρόμο σου οι πρόσφυγες να πάσιν να 'ρτουσιν εις τον τόπο σου τζιαι να που υποφέρουν, τα δώρα σου τάζασιν να' ρτουν να σου τα φέρουν.

δ) Απόστολε Ανδρέα μου θέλουμε να σε δούμε μέσα στην εκκλησία σου για να λειτουργήσουμε τζιαι μέσα την πλατεία σου να ξανακοιμηθούμε.

ε) Απόστολε Ανδρέα μου πόρκετε η γιορτή σου άνοιξε μας τον δρόμο σου για να' ρτουν εις τον τόπο σου για να σε προσκυνήσουν τζιαι τα μωρά που ταζασιν να' ρτουν να τα βαπτίσουν.

Η Κύπρος ήταν όμορφη σαν νύφη στολισμένη αλλά τωρά εκάμαν την σαν την χάρο καμένη εφύασιν τα κάλλη της τζιαι έμεινεν μοιρασμένη

Θεέ μου καταξίωσμε θέλω τζιαι άλλο να ζήσω ποτζιεί στα μέρη του βορκά να ξαναπερπατήσω τζιαι να γυρίσω στα βουνά κι' όπου υπάρχει εκκλησιά να πά' να προσκυνήσω κι αν δεν εύρω εικόνισμα εννά γυρίσω πίσω

Τζιειπάστον Πενταδάκτυλο αν παω τζιαι κατοικήσω εννα γυρίσω τα βουνά τζιαι όπου υπάρχει εκκλησιά εννα την ερευνήσω να δω ίντα που επιάσασιν τζιαι ίντα αφήκαν πίσω.

Θεέ μου πούσε στα ψηλά κατέβα λαβε θέση τζιαι κρίμα για την Κύπρο μας να μοιραστεί στην μέση, πόσο τζιαιρό να την κρατούν οι Τούρκοι με το φέσι.

Τζιείνοι που επεθάνασιν τζιαι επήασιν καμένοι που τον αφέντη τον Θεό να 'ναι συχωρεμένα τζιαι Τζιείνοι που εφταίξασιν τζιαι θελαν να φάσιν σαν πίσσα τζιαι στην κόλαση τζιειμέσα εννα πάσιν.

Άγιε Χρυσοσώτηρε, πορκετε η γιορτή σου άνοιξε τον δρόμο σου να πάσιν εις τον τόπο σου τζιαι ξένοι τζιαι δικοί σου, να ανοίξουμε την εκκλησιά να παίξουν οι καμπάνες τζιαι τα φοηθουν τα βουνά να φύγουν οι αγκάθες να' ρτουν ούλοι οι ×ριστιανοι για να λειτουργήσουν να φκάλουν την εικόνα σου να την ξαναγυρίσουν.