Görüşme Prosedürü Genel Bilgi
1. Avrupa Birliği Genişleme Görüşü
Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu (1951) ve Avrupa
Ekonomik Topluluğu ile Avrupa Atomik Enerji Topluluğu'nu (1957) kuran antlaşmaların
Fransa, Almanya, İtalya, Belçika, Hollanda ve Lüksemburg olmak üzere yalnız altı
ülke tarafından imzalandığına rağmen bütün üye devletler, kurucuların amacına
sadık kalarak devamlı olarak Birliğin derinlemesi ve genişlemesini çabalamaktadır.
Derinleme süreci, Birliğin niteliksel geliştirilmesi ve
üyelerinin birbirine daha yakın götürülmesine amaçlayan sürekli çabalar kapsar.
Derinleme görüşü, kişiler, mallar, sermaye ve hizmetlerin serbest dolaşımına sebep
olan Avrupa Tek Pazarı (1993), Ortak Dış Politika ve Güvenlik Politikası, Adalet ve
İçişleri alanlarında İşbirliği ve en çok Avrupa Ekonomik ve Parasal Birlik ve
Avrupa'nın Tek Para Birimi olan Euro (1999)'da daha açık olarak görünür. Bu yüzden
derinleme, Avrupa Birliği'nin işlevleri ve faaliyetlerini uzatır.
Birliğin genişlemesi görüşü ise, daha çok ülkenin
üye olarak kabul edilmesi ve Avrupa Birliği sınırlarının uzatılması anlamına
gelir. Bugün Birliğin 15 üye devleti vardır. 1973'te Danimarka, İrlanda ve Birleşik
Krallık o zamanki Avrupa Topluluğuna, 1981'de Yunanistan, 1986'da İspanya ve Portekiz,
1990'da Doğu Almanya ve 1995'te Avusturya, Finlandiya ile İsveç ise bugünkü Avrupa
Birliğine katıldılar. Genişleme süreci, bu bölümde tasrif edilen üyelik
prosedürü aracılığıyla devam eder.
2. Avrupa Konseyi'nin Genişleme
Hakkında Kararı
Avrupa Konseyi, Aralık 1997 Lüksemburg'da meydana gelen
toplantısında, 30 Mart 1998'da on Orta ve Doğu Avrupa aday ülkesi ve Kıbrıs ile
geniş kapsamlı bir genişleme prosesi başlatmaya ve 31 Mart 1998'de Kıbrıs,
Macaristan, Polonya, Estonya, Çek Cumhuriyeti ve Slovenya ile üyelik müzakerelerinin
amacıyla ikitaraflı hükümetlerarası konferanslar çağırmaya karar verdi. Genişleme
prosesi on bir ülke için başlatıldı, fakat Bulgaristan, Litvaniya, Lettonya, Romanya
ve Slovakya için bu devletler, ölçütleri yeterli bir biçimde yerine getireceklerine
erteledi.
3. Avrupa Birliği Genişleme
Ölçütleri
Yakınsama ölçütleri bütün aday devletler için Avrupa
Konseyi Haziran 1993 (Copenhagen)'daki toplantısında tespit edilmiştir. Birliğe
katılmasını isteyen bütün Avrupa devletleri aşağıdaki koşullara uygulamalı:
- Demokrasiyi garanti eden kurumların istikrarı, yasaların
egemenliği, insan hakları ve azınlıklara karşı saygı ve onların koruması;
- Bu devletler, çalışan bir piyasa ekonomisine sahip
olmalı ve Birlik içindeki rekabet baskıları ve pazar güçleriyle başa çıkabilmeli;
- Politik, ekonomik ve parasal birliğin amaçlarına
bağlılığı da içeren üyelik görevlerini üstüne alabilmeli.''
Avrupa Konseyi, Haziran 1998 Kardıf'taki toplantısında
bütün aday devletlerin aşağıdakilerini yapmak zorunda olduğunu açıkladı:
''Copenhagen ölçütlerini de içeren üyelik görevlerini
üstüne alarak ilerlemeli. Bu aday devletlerin her biri, aynı ölçütlere dayanarak
yargılanacak ve üyelik sürecini kendi hazırlıklığına göre devam edecek. Her aday
devletin tarafından ölçütleri kavuşmaya yapılacak çabalar büyük rol oynayacak.
Bütün devletler, üyeliğe hazırlanmakta yardım etmeye amaçlayan ve politik diyalog
ve bu amaca göre yapılan stratejikler içeren Avrupa Birliği'yle pekiştiren
ilişkilerden faydalanacak.''
4. Avrupa Birliği'nin Ana
Amaçları
Avrupa Birliği, gelecek birkaç yıla üç ana amacı
belirlemiştir:
- Avrupa Ekonomik ve Parasal Birliği'nin ortak para birimi
olan Euro'nun yerine geçmesiyle tamamlanması. Bu prosedür, 1 Ocak 99'da başlayıp
Haziran 2002'de tamamlanacak.
- Birliğin genişlemesiyle dolayı gereken bütçe
değişmeleriyle ilgili gündem 2000 tavsiyelerini göz önünde tutarak Avrupa
Birliği'nin Bütçesinin yeniden düzenlemesi. Alman Başkanlık, Bütçenin reformunun
hakkında bir antlaşmanın imzalanması için 1999 yılını hedeflenen tarihi olarak
belirlemiştir.
- Birliğin genişlemesi. Bunun tamamlanması için bir tarih
belirlenmemiştir, çünkü kısmen bu süreç aday devletin tarafından uğrayan ilerleme
derecesine bağlıdır. Geçici bir varsayım olarak Kıbrıs 1 Ocak 1993 tarihini
göstermektedir. Üyelik görüşmeleri, pratik ihtiyaçların karşılanması için bu
varsayıma dayanarak yerine getirilmektedir. Bunun yanı sıra, bunun yalnız,
Kıbrıs'ın yasaları ve pratiğini acquis communautaire'ye uygulaştırmak çabaları
için bir hedef tarihi olmak ihtiyacından kabul ettirilen bir varsayım olduğu da
vurgulanmaktadır.
5. Üyelik Görüşmelerinin
Amaçları
Üyelik görüşmelerinin amaçları şunlardır:
- Üyeliğin kurumsal tarafıyla ilgili anlaşma; (yani AB'nin
kurumlarına katılma, Bütçeye katkı v.s.)
- Acquis Communautaire'yi bütün yeni üyelerin tarafından
kabulüyle ilgili geçiş dönemi düzenlemeleri hakkında anlaşma;
- Geçici muafiyetler ve geçiş dönemi uygulandığı
bölümler tek istisna olmak üzere, yeni üye devletlerin Acquis Communautaire'yi tam
olarak yerine getirip getirmemesini AB tarafından gözetme/izlemeye müsaade etme.
6. Görüşmeler Prosedürü
AB'nin Kıbrıs ile görüşme prosedürü, diğer
aday devletlerle prosedüre benzer ve ''acquis screening'' ile ''özlü müzakereler''
olmak üzere iki safhadan ibarettir.
Birinci, aday devletin hukuku, yasaları, kurumları ve
prosedürlerinin AB'ninkine, yani Acquis Communautaire’e hangi derecede uymasını
ayrıntılı olarak incelemesiyle ilgilidir. İkincisi ise geçici muafiyetler veya
geçiş dönemi düzenlemelerinin müzakereleriyle ilgilidir. Büyüme prosedürü, daha
ayrıntılı olarak aşağıdaki ''Acquis Communautaire'' ve ''Müzakere prosedürü''
bölümlerinde açıklanmıştır. |