Ποιοι απολαμβάνουν τα δικαιώματα που εγγυώνται τα Σύμφωνα και πότε αυτά τα δικαιώματα μπαίνουν σε ισχύ;

Όλα τα άτομα που ζουν σε μια Χώρα που είναι συμβαλλόμενο μέρος των Συμφώνων ή που υπόκειται στη δικαιοδοσία αυτών των Χωρών θα απολαμβάνουν τα δικαιώματα που είναι εγγυημένα στα Σύμφωνα, χωρίς διάκριση όσον αφορά τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τις πολιτικές ή άλλες απόψεις, την εθνική ή κοινωνική προέλευση, την περιουσία, την καταγωγή ή άλλο καθεστώς. Η αρχή της ισότητας και της μη διάκρισης δε βασίζονται μόνο στα Σύμφωνα αλλά σε όλες τις προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών για προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι υποχρεώσεις, που μια Χώρα αναλαμβάνει κάτω από το Σύμφωνο για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα, σχεδιάστηκαν για να εκπληρώνονται μόλις μια Χώρα γίνεται συμβαλλόμενο μέρος του Συμφώνου. Στις περιπτώσεις όπου τα δικαιώματα δεν προβλέπονται ήδη από νόμο, η χώρα αναλαμβάνει να θεσπίσει την απαιτούμενη νομοθεσία.

Το Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, εν πάση περιπτώσει, αναγνωρίζει ότι η πλήρης πραγματοποίηση των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στο εν λόγω έγγραφο ίσως θα πρέπει να επιτευχθεί μέσα σε κάποιο χρονικό διάστημα, για να επιτρέψει να δημιουργηθούν διάφορες δομές ή περιβάλλοντα που διευκολύνουν την προώθηση αυτών των δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, το αστικό και πολιτικό δικαίωμα της αναγνώρισης της οντότητας του ατόμου ενώπιον του νόμου πρέπει να τίθεται σε εφαρμογή αμέσως. Αλλά υπάρχουν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της εκπαίδευσης το οποίο θα πρέπει να ασκηθεί προοδευτικά, αφού πρέπει να εκπαιδευτούν δάσκαλοι και να κτιστούν σχολικά κτίρια.

Τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στην Οικουμενική Διακήρυξη και στα Σύμφωνα υπόκεινται σε οποιουσδήποτε περιορισμούς ή αναστολές;

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιβεβαιώνει ότι η άσκηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του ατόμου είναι δυνατό να περιοριστεί - οι περιορισμοί πρέπει να καθορίζονται από νόμο - αλλά μόνο με σκοπό τη διασφάλιση οφειλόμενης αναγνώρισης των δικαιωμάτων των άλλων και την ικανοποίηση των δίκαιων αναγκών της ηθικής, της δημόσιας τάξης και της γενικής ευημερίας σε μια δημοκρατική κοινωνία. Δεν είναι δυνατό να ασκούνται δικαιώματα αντίθετα με τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών, ή αν αποβλέπουν στην εξουδετέρωση κάποιου από τα δικαιώματα που παρατίθενται στη Διακήρυξη.

Το Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα δηλώνει ότι τα δικαιώματα στο εν λόγω έγγραφο μπορούν να περιοριστούν με νόμο αλλά μόνο τόσο όσο είναι συμβιβάσιμο με τη φύση των δικαιωμάτων και μόνο για την προώθηση της γενικής ευημερίας σε μια δημοκρατική κοινωνία.

Αντίθετα με την Οικουμενική Διακήρυξη και το Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, το Σύμφωνο για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα δεν περιέχει γενική πρόνοια εφαρμόσιμη για όλα τα δικαιώματα του Συμφώνου που να εγκρίνει περιορισμούς στην άσκηση τους. Εν πάση περιπτώσει αρκετά άρθρα στο Σύμφωνο προβλέπουν ότι τα δικαιώματα με τα οποία ασχολούνται τα άρθρα αυτά δε θα πρέπει να υπόκεινται σε οποιουσδήποτε περιορισμούς εκτός από αυτούς που προβλέπονται από το νόμο και αυτούς που είναι ανάγκη για προστασία της εθνικής ασφάλειας.

Το Σύμφωνο για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα επιτρέπει σε μια χώρα να περιορίσει ή να αναστείλει την απόλαυση διαφόρων δικαιωμάτων σε περιπτώσεις κήρυξης, επίσημα, καταστάσεων δημόσιας έκτακτης ανάγκης, που απειλούν τη ζωή του έθνους. Τέτοιοι περιορισμοί ή αναστολές επιτρέπονται μόνο "στην έκταση που αυστηρά απαιτείται από τις ειδικές ανάγκες της περίπτωσης" και ουδέποτε μπορεί να συνεπάγονται διάκριση αποκλειστικά και μόνο με βάση τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τη θρησκεία ή την κοινωνική καταγωγή. Αυτοί οι περιορισμοί ή οι αναστολές πρέπει επίσης να υποβάλλονται με εκθέσεις στα Ηνωμένα Εθνη.

Μερικά δικαιώματα, εν πάση περιπτώσει, ουδέποτε μπορούν να αναστέλλονται ή να περιορίζονται ακόμη και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Αυτά είναι το δικάιωμα της ζωής, της ελευθερίας από βασανιστήρια, της ελευθερίας από την υποδούλωση ή την υποτέλεια, της προστασίας από τη φυλάκιση για χρέη, της ελευθερίας από αναδρομικούς ποινικούς νόμους, το δικαίωμα της αναγνώρισης της οντότητας του ατόμου ενώπιον του νόμου και της ελευθερίας της σκέψης ,της συνείδησης και της θρησκείας.