Σε έναν κόσμο, όπου σχεδόν το ήμισυ όλων των παιδιών μεγαλώνουν χωρίς οποιαδήποτε εκπαίδευση εξαιτίας της έλλειψης σχολείων και όπου τέσσερις από τους 10 ενήλικες δεν μπορούν να γράψουν ή να διαβάσουν, τα Ηνωμένα Εθνη αναγνωρίζουν ότι απαιτείται μια μαζική προσπάθεια, για να δοθεί περιεχόμενο στο δικαίωμα της εκπαίδευσης. Η Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών, μια εξειδικευμένη οργάνωση έχει οργανώσει το σχεδιασμό της στο πλαίσιο του σεβασμού αυτού του δικαιώματος. Οι προσπάθειες της Οργάνωσης περιλαμβάνουν βοήθεια σε Χώρες για να αναπτύξουν εθνικά προγράμματα εκμάθησης γραφής και ανάγνωσης και βοήθεια στην εκτέλεση μαζικών πειραματικών προγραμμάτων για εκμάθηση γραφής και ανάγνωσης που χρηματοδοτούνται από το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών. Η βοήθεια της UNESCO περιλαμβάνει εκπαιδευτικά προγράμματα, εκπαίδευση δασκάλων, βοήθεια για το κτίσιμο μη δαπανηρών σχολείων, εκσυγχρονισμό αναλυτικών προγραμμάτων και παραγωγή ποιοτικών σχολικών βιβλίων. Η UNΙCEF βοηθά επίσης εθνικά προγράμματα εκπαίδευσης με εξοπλισμό και προμήθειες.

΄Τι κάνουν τα Ηνωμένα Έθνη για να καταπολεμήσουν τη μη ανεκτικότητα όσον αφορά τη θρησκεία ή την πίστη;

Η Γενική Συνέλευση, το Νοέμβριο του 1981, υιοθέτησε και διακήρυξε τη Διακήρυξη για την Εξάλειψη Όλων των Τύπων Μη Ανεκτικότητας και των Διακρίσεων που βασίζονται στη Θρησκεία ή την Πίστη, που ολοκληρώθηκε ύστερα από προσπάθεια 20 σχεδόν χρόνων από την Επιτροπή και τη Γενική Συνέλευση.

Η Διακήρυξη προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι : - ο καθένας θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να έχει τη θρησκεία ή την πίστη της εκλογής του και την ελευθερία να εκδηλώνει την πίστη ή τη θρησκεία του με τη λατρεία, την παρακολούθηση, την άσκηση και με τη διδασκαλία είτε σε ατομικό επίπεδο είτε σε ομαδικό, δημόσια ή μη δημόσια. - Κανένας δε θα υπόκειται σε εξαναγκασμό που θα μειώνει την ελευθερία του να έχει τη θρησκεία ή την πίστη της εκλογής του. - Κανένας δε θα υπόκειται σε διακρίσεις βασισμένες στην θρησκεία ή την πίστη από οποιαδήποτε χώρα, ίδρυμα, ομάδα προσώπων ή πρόσωπο. Η Διακήρυξη θέτει, επίσης, συγκεκριμένα στοιχεία που αναλύουν την ελευθερία της θρησκείας ή της πίστης.

Το 1984, η Υπό-Επιτροπή ανέθεσε μια μελέτη πάνω στις τρέχουσες διαστάσεις του προβλήματος της μη-ανεκτικότητας και στις διακρίσεις με βάση τη θρησκεία ή την πίστη. Το 1984, η Επιτροπή εκφράζοντας τη βαθιά ανησυχία της, πάνω σε εκθέσεις για γεγονότα και κυβερνητικές ενέργειες ασυμβίβαστες με τη Διακήρυξη, διόρισε ειδικό εισηγητή για να εξετάσει αυτά τα γεγονότα και τις ενέργειες και να εισηγηθεί μέτρα θεραπείας. Οι ειδικοί εισηγητές υπέβαλαν τις εκθέσεις τους το 1986 και 1987 και η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Υπο-Επιτροπή συνεχίζουν να μελετούν αυτό το ζήτημα πολύ στενά.

Τι κάνουν τα Ηνωμένα ΄Εθνη για τα βασανιστήρια:

Η Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Σύμφωνο για τα Αστικά και Πολιτικά δικαιώματα δηλώνει ότι "Κανένας δε θα υπόκειται σε βασανιστήρια ή σε σκληρή, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία". Τα βασανιστήρια απαγορεύονται επίσης με αριθμό άλλων συμφωνιών και διακηρύξεων.

Το 1975 η Γενική Συνέλευση υιοθέτησε τη Διακήρυξη για την Προστασία ΄Ολων των Προσώπων από την Υποβολή σε Βασανιστήρια ή Άλλη Σκληρή, Απάνθρωπη ή Εξευτελιστική Μεταχείριση ή Τιμωρία και το 1979 υιοθέτησε τον Κώδικα Συμπεριφοράς των Οργάνων της Τάξης, ο οποίος προβλέπει ότι "κανένα όργανο της τάξης δεν μπορεί να επιβάλει ή να υποκινήσει ή να ανεχτεί οποιαδήποτε πράξη βασανισμού ή άλλης σκληρής, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας".

Το 1982 η Συνέλευση υιοθέτησε μια δέσμη αρχών ιατρικής ηθικής σε σχέση με το ρόλο του υγειονομικού προσωπικού, ιδιαίτερα των γιατρών, για προστασία των φυλακισμένων και των κρατουμένων από βασανιστήρια και σκληρή μεταχείριση. Οι κανόνες απαγορεύουν στο υγειονομικό προσωπικό, ιδιαίτερα στους γιατρούς, την εμπλοκή, ενεργά ή παθητικά, σε πράξεις που συνιστούν συμμετοχή, συνέργια, υποκίνηση ή απόπειρα για διάπραξη βασανιστηρίων ή άλλης σκληρής, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας.

Το 1983, σε μια επιπλέον προσπάθεια για εξάλειψη της πρακτικής των βασανιστηρίων, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διόρισε ειδικό εισηγητή με την ευθύνη να της υποβάλει έκθεση σε σχέση με την ύπαρξη και την έκταση των βασανιστηρίων στον κόσμο και να κάνει εισηγήσεις. Το 1986, ο ειδικός εισηγητής εφοδίασε την Επιτροπή με αναλυτικές πληροφορίες, πάνω σε εθνικές νομοθεσίες και κανονισμούς που αφορούν τα βασανιστήρια, πάνω σε ισχυρισμούς για βασανιστήρια και τη σχέση που υπάρχει μεταξύ βασανιστηρίων και παραβιάσεων άλλων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο εισηγητής πρότεινε αριθμό πρακτικών μέτρων σε Κυβερνήσεις για αποτροπή των βασανιστηρίων σε εθνικά και παγκόσμια επίπεδα. Το 1987 ανέλυσε το ρόλο του ιατρικού προσωπικού στη διασφάλιση της προστασίας από τα βασανιστήρια και εισηγήθηκε περιοδικές επισκέψεις από επιτροπή ειδικών σε μέρη φυλάκισης ή κράτησης. Όταν παρουσιάζονται αξιόπιστες πληροφορίες για βασανιστήρια, ο ειδικός εισηγητής στέλνει επειγόντως εκκλήσεις σε Κυβερνήσεις, για να διασφαλίσει το σεβασμό της σωματικής και πνευματικής ακεραιότητας του επηρεαζομένου ατόμου.

Τα Ηνωμένα Έθνη επιδιώκουν επίσης να βοηθούν θύματα βασανιστηρίων και τις oικογένειές τους. Το 1981 η Συνέλευση ίδρυσε το Εθελοντικό Ταμείο για Θύματα Βασανιστηρίων των Ηνωμένων Εθνών, που υποστηρίζει προγράμματα σε διάφορα μέρη του κόσμου, παρέχοντας ιατρική, ψυχολογική και υλική βοήθεια σε θύματα βασανιστηρίων και στις οικογένειές τους. Τα προγράμματα μέχρι τώρα αφορούν κυρίως την υποστήριξη για θεραπεία και την αποκατάσταση των θυμάτων των βασανιστηρίων, καθώς και την υποστήριξη για την εκπαίδευση ιατρικών επαγγελματιών σε συγκεκριμένες τεχνικές που απαιτούνται για τη θεραπευτική αγωγή των θυμάτων των βασανιστηρίων. Από τότε που το Εθελοντικό Ταμείο άρχισε τις εργασίες του έχουν εγκριθεί χορηγίες ύψους σχεδόν 3 εκατομμυρίων δολλαρίων για κάπου 57 προγράμματα που εκτελούνται σε περίπου 30 χώρες σ' ολόκληρο τον κόσμο. Κυβερνήσεις, οργανώσεις, ιδρύματα και άτομα έχουν προσκληθεί να συνεισφέρουν στο ταμείο.